Psychiaters bieden medicijnen die depressies smoren, agressie indammen, zenuwen bedaren of lust opwekken. Ook zijn er middelen die verslavingen afremmen, stemmingswisselingen beperken of dwangmatig gedrag tegengaan. Dan moet er toch ook iets tegen beleggingsonzekerheid zijn? Maar nee, die pil bestaat nog niet. Ook al beloofde de Amerikaanse neurowetenschapper Brian Knutson zo’n beursmedicijn in uiterlijk 2008. Knutson’s wonderpil zou angst en hebzucht reguleren. Na inname van zo’n Warren Buffet-capsule kon je volledig rationeel, op precies de juiste momenten, in en uit de effecten stappen. Rijk worden zou een eitje zijn.

Het is verdacht stil rond die pil. En dus piekeren en dubben beleggers als vanouds over risico’s en kansen: Gaat de effectenbeurs komend jaar crashen? Wat gaat de Amerikaanse dollar doen? Moet je beleggen in opkomende markten? In Staats- of duurzame bedrijfsobligaties? En waar is je geld inflatieproof? In dit kennisvacuüm springt de beleggingsgoeroe. Dat is (meestal) een meneer die in de media en congreszalen kond doet van toekomstige markten en prijzen. Een paar internationaal beroemde zieners zijn: Nouriel Roubini, Marc Faber, George Soros en Jim Rogers. Roubini hintte recent op een wereldwijde recessie in 2020. Faber denkt dat de goudprijs zal gaan stijgen. Soros noemde de bitcoin dit voorjaar ‘gekkengoud’. En Rogers tipt om te gaan beleggen in markten die iedereen haat, zoals Rusland.

Give Every Man Your Ear but None Your Purse. William Shakespeare, Engels dichter, toneelschrijver en acteur (1564 – 1616)

Wat moet je nu dus doen? En wanneer? En wat nou als alles anders loopt? Tja, in het laatste geval zitten de Roubini’s, Fabers en Sorossen hoog en droog in hun riante villa’s, en jij hier met de gebakken peren. De risico’s en timing van beleggen zijn namelijk altijd voor jezelf. En daar Knutson’s beursmedicijn uitblijft, moet je zelf je angst en hebzucht reguleren. Anders gezegd: hoe kun je beleggen met de rust en waardigheid van een vorst? Dus zonder dag en nacht te chatten met hitsige beleggers, zonder voortdurend te koekeloeren naar beurskoersen en zonder te dubben over ideale instapmomenten. Zo’n majestueuze methode bestaat. Het heet middelen. Het gaat zo. Je geeft een effectendienstverlener opdracht om eens per maand automatisch een vast bedrag van je rekening te innen om participaties te kopen in een betrouwbaar wereldwijd aandelenfonds, ongeacht de koers van dat moment. Zo omzeil je drie problemen: je hoeft de koersen niet dagelijks te volgen, niet te dubben over het voordeligste koopmoment en niet elke maand geld over te maken. Een bijkomend voordeel is dat je bij hoge koersen automatisch minder participaties aankoopt dan bij lage. Zo beleg je relaxed en emotieloos in de breedte (wereldwijd) en in de (tijds)lengte, want je koopt elke maand. Dat is een stuk gezonder dan Knutson’s wonderpil, want je hoeft niks te slikken.