“Zoek niet naar de naald in de hooiberg. Koop gewoon de hooiberg!” Dat vond wijlen John Bogle, de uitvinder van indexbeleggen. Met die hooiberg doelde hij op indexbeleggen. Dat promootte hij, omdat het rendement maximaliseert. Althans als je doet aan zuiver indexbeleggen. Dat is beleggen in een portefeuille brede, marktgewogen indexfondsen, die je zo lang mogelijk vasthoudt. Deze aanpak is ten eerste relatief voordelig. Maar het grootste voordeel van zuiver indexbeleggen is dat het beleggingsmissers voorkomt. Beleggers zijn namelijk hyper-emotionele wezens die te vaak in- en uit de markt stappen op een fout of suboptimaal moment. Dat kost ze diverse procentpunten rendement per jaar, toont periodiek onderzoek van het Amerikaanse marktonderzoeksbureau Dalbar. Na dertig jaar beleggen verbrand je daarmee zomaar de helft van je eindkapitaal.
Zuiver indexbeleggen dus. Maar waarin in hemelsnaam? Er zijn zeker een miljoen effectenindexen verzonnen. En het aantal erop gebaseerde beleggingsproducten doet denken aan het aanbod van een Franse hypermarché. Hoe kies je de beste producten? Er zijn drie methodes.
De meeste stock pickers en market timers zouden wat anders moeten gaan doen -loodgieter worden of leraar Grieks. Paul Samuelson (1915-2009), Nobelprijswinnaar economie in 1970
Ten eerste kun je indexbeleggen via een vermogensbeheerder die (hopelijk) de beste Exchange Traded Funds (ETF’s) voor je kiest. Dat kost je, volgens vergelijkingssite beleggingsmatch.nl, bovenop je fonds- én transactiekosten, 0,3 tot een bizarre 3 procent van je inleg per jaar. Hoe duurder je vermogensbeheerder des te onrustiger John zal woelen in zijn graf.
Zelf doen, kan ook. Je kiest en koopt dan ETF’s via een broker. Zo’n ETF neemt jaarlijks 0,2 tot 0,6 procent beheerkosten plus een op- of afslag op de aan- en verkoopkoers (de spread). Plus eventueel aan- en verkoopkosten en bewaarloon. Bij budgetbroker DeGiro kun je een flink lijst ETF’s gratis aankopen en laten bewaren. Als je kiest voor een ‘custody account’ zal DeGiro je indexvolgers niet uitlenen. Je betaalt wel maximaal 10 procent over je uitgekeerde dividend. Verder moet je de discipline hebben om niet met je ETF’s te gaan handelen, met het oog op extra winst. Dat is een dure hobby, wist John.
Bogle vergeleek de effectenbeurs met een casino. Hij hield meer van niet-beursgenoteerde indexfondsen, zoals die van Meesman en BrandNewDay. Bij deze beleggingsbedrijven kun je eenmalig of maandelijks een bedrag beleggen in een modelportefeuille van brede, gerenommeerde indexen tegen hooguit zo’n 0,5 procent beheerkosten per jaar. Vraag trouwens altijd naar indexfondsen of ETF’s waarvan de dividendbelasting wordt teruggevraagd, want dat verhoogt je rendement met bijvoorbeeld 0,4% per jaar. Zo bespaar je jezelf keuzes, kosten, risico’s, fouten en stress. En dan maar volhouden. Als je maandelijks automatisch 500 euro inlegt, dan bezit je, bij gemiddeld vijf procent rendement, na dertig jaar ruim vier ton. Dat lijkt op het zuivere indexbeleggen zoals John Bogle het heeft bedoeld.
